табыр

1. иск. Көтү, өер; утлап йөргән ат көтүе. диал. Мал-туар көтүе җыелып ял итә торган урын 2. Күчмәчеләр төркеме, табор 3. диал. Урып-җыю чорында басуда җыелышып ашлык сукканда һ. б. шундый эшләр вакытында килеп ял итү урыны